مطالعه و بررسی اثرات آبیاری بارانی بر محصول چای

چای یکی از نوشابهای غیر الکلی است که تقریبا در تمام کشورهای جهان مصرف می شود. در ایران چای علاوه بر اینکه بعنوان یک نوشیدنی روزانه مصرف میشود. بلکه همراه با نان بصورت یک وعده غذا روزانه نیز مصرف می گردد. این موضوع نشان دهنده اهمیت چای در بین مردم کشور ماست . دو استان گیلان و مازندران با سطح زیر کشت حدود 32 هزار هکتار، تقریبا تمامی چای تولیدی کشور را به خود اختصاص داده اند که در بین استان گیلان حدود 88 درصد از سطح زیر کشت چای را دارا می باشد، بنابراین میتوان استان گیلان را به عنوان مهمترین قطب تولیدی چای کشور محسوب نمود. همچنین این محصول سهم بسزائی در درآمد کشاورزان منطقه دارد. در حال حاضر تولید داخلی کفاف مصرف داخلی را نمی نماید و هر ساله مقادیر زیادی از ارز کشور صرف واردات این محصول میگردد. این پدیده با توجه به امکانات بالقوه موجود در منطقه غیر منطقی بنظر می رسد، که علت اصلی آن پایین بودن راندمان تولید داخلی است . لذا با توجه به این نکات ضرورت تحقیق در رابطه با عوامل تولید موثر بر چای و میزان بهره وری عامل آب بصورت بارانی، می پردازد. برای رسیدن به این اهداف از آمار مقطعی سال 1375 که بوسیله پرسشنامه های فوق، توابع تولید چای برآورد شده و بدنبال آن میزان تاثیر عوامل مختلف بر تولید محاسبه شده است . بر اساس نتایج بدست آمده، ملاحظه گردید که عوامل زیادی در تولید چای دخالت دارند که از بین آنها دو عامل آب و کود بیشترین اثر را در تولید داشته اند. همچنین ملاحظه گردید که آبیاری به طریقه سیستم آبیاری بارانی نه تنها بر کمیت محصول بلکه بر کیفیت محصول چای نیز اثر بسزائی داشته است .